Na wieczną wachtę odszedł Zbigniew Stosio.

"...I tylko czasem ktoś zmęczony rejsem, zwykłych rei rząd mijając pnie się tam, gdzie reje już niebieskie...".

 

Kapitan jachtowy i kapitan motorowodny, instruktor żeglarstwa. Przez wiele lat sekretarz generalny PZŻ.
Dla wielu żeglarzy przyjaciel i kolega.
Jego żeglarski życiorys jest bardzo bogaty. Żeglarstwo uprawiał od 1964 r. najpierw w Hufcu ZHP Warszawa Mokotów, a od 1968 r. w Harcerskim Ośrodku Wodnym Komendy Chorągwi Stołecznej ZHP. Był wieloletnim działaczem żeglarstwa harcerskiego i akademickiego, zastępcą komendanta Harcerskiego Ośrodka Wodnego w Warszawie. Od 1980 r. był pracownikiem Biura Zarządu Głównego Polskiego Związku Żeglarskiego, kolejno jako specjalista, kierownik Działu, dyrektor Biura. Od 1991 r. członek Zarządu PZŻ i jego Prezydium, wiele lat pełnił funkcję Sekretarza Generalnego Związku. Od 1980-go „dobry duch” większości wydarzeń żeglarskich w kraju i zagranicą. Był pomysłodawcą i organizatorem wielu imprez żeglarskich o charakterze sportowym, turystycznym i rekreacyjnym.  Jako Brat Wybrzeża, członek Mesy Kaprów Polskich, posiada cyfrę 65. Za całokształt pracy na rzecz żeglarstwa w 1998 r. został uhonorowany medalem “Za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Polskiego”. Podczas Sejmiku PZŻ w kwietniu 2017 roku otrzymał godność Członka Honorowego PZŻ.

Żegnamy zasłużonego działacza żeglarstwa, ale przede wszystkim ciepłego człowieka i Żeglarza.